در سال‌های اخیر، مفهوم «اینترنت طبقاتی» به یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات در فضای دیجیتال ایران تبدیل شده است. این طرح، که به معنای ایجاد سطوح مختلف دسترسی به اینترنت بر اساس جایگاه اجتماعی، شغل یا وابستگی‌های نهادی است، نه‌تنها عدالت دیجیتال را زیر سؤال می‌برد، بلکه به شکاف‌های اجتماعی و اقتصادی موجود در جامعه دامن می‌زند. اخبار اخیر درباره اجرای این طرح، به‌ویژه پس از اختلال‌های گسترده اینترنت در جریان تنش‌های منطقه‌ای، بار دیگر موجی از نگرانی و اعتراض را در میان کاربران و فعالان دیجیتال برانگیخته است. در این نوشته، به تحلیل این پدیده و پیامدهای آن می‌پردازیم و دلایلی را مطرح می‌کنیم که چرا اینترنت طبقاتی نه‌تنها راه‌حلی برای مشکلات موجود نیست، بلکه خود مشکلی بزرگ‌تر است.